Tot slot

Het zal nu duidelijk zijn dat de orale literatuur van de Hindustanen erg rijk en divers is. Nog altijd zijn de verschillende cultuuruitingen uit de orale traditie zowel in Suriname als in Nederland van grote betekenis voor de cultuurbeleving onder de Hindustanen. Nog altijd zijn de overleveringen van groot belang voor de ontwikkeling van de eigen cultuur. Of het hier nu gaat om muziek en zang, of om verhalen, spreekwoorden en gezegden, raadsels; al deze uitingen zeggen iets over de geschiedenis, de levenswijzen en de gedachten van een gemeenschap. Het is heel spijtig te constateren dat veel onderdelen van die orale literatuur in de afgelopen jaren verdwenen zijn. De vraag is nu, hoe verder? Indien er niets gebeurd zal het nog aanwezige materiaal verder teloor gaan, of, als we geluk hebben, opgaan in een nieuwe vorm van culturele uiting. Maar misschien zijn we de oude Kantráki’s schatplichtig om het immaterieel cultureel erfgoed dat ze hebben meegenomen op te tekenen en te preserveren. In dat geval is het raadzaam om met een plan te komen, dat ondersteund wordt door onderwijsinstellingen in Suriname en Nederland én de overheden om de nog altijd bestaande orale traditie nader te onderzoeken. Daarbij is de medewerking van leden van de Hindustaanse gemeenschap van uiterst belang. Vervolgens moet het gepreserveerde materiaal toegankelijk gemaakt worden voor een breder publiek. Immers, dit orale cultureel erfgoed zegt iets over onze cultuurgeschiedenis; over wat er was, wie wij zijn, en wellicht over wat komen zal.