Suriname

Omdat deze publikatie de hindostanen in Nederland tot onderwerp heeft, ligt de nadruk in het bovenstaande op de Sarnami-activiteiten in Nederland. De strijd voor de herwaardering van het Sarnami werd in eerste instantie ook voornamelijk in Nederland gevoerd. Hierbij speelt, zoals we gezien hebben bij Marhé, zeker een rol dat de hoeveelheid informatie en studiemateriaal in Nederland veel groter is dan in Suriname. Dit betekent echter niet dat er in Suriname geen ontwikkelingen op Sarnami-gebied plaatsvinden; een aantal Surinaamse activiteiten is hierboven ook al genoemd. Van 1983 tot en met 1987 werd onder redactie van M.A. Nabibaks en anderen het tijdschrift ‘Bhásá’ vier maal per jaar uitgebracht (het Sarnami-woord bhásá betekent ‘taal’), waarin veel teksten in en over het Sarnami werden opgenomen. Bij voorbeeld artikelen van J.H. Adhin over verschillende taalkundige kenmerken van het Sarnami en van K. Bajnath (1985) over recente literatuur; recensies; poëzie van de dichteres Candani, een novelle van Suraj (in vervolgafleveringen) en volksverhalen. In juni 1986 vond in Paramaribo het eerste Sarnami-seminar ooit gehouden plaats, georganiseerd door de herleefde vereniging Nauyuga, die zich ook in andere opzichten (bijv. door middel van cursussen) inzet voor het Sarnami. In 1985 en 1986 verschenen (het eerste onder auspiciën van de Stichting Wetenschappelijke Informatie in Paramaribo) twee boekjes met volksverhalen in het Sarnami, bewerkt en vertaald door Sita Kishna. Ook het Summer Institute of Linguistics te Paramaribo heeft een aantal publikaties in en over het Sarnami op zijn naam staan (o.a. het cursusboek van Huiskamp, 1978-1980).